Thüringen 2

Zondag 7 juni hebben we een rit door het Thüringer Wald gemaakt. Maar eerst zijn we naar het Nationale Park Hainich geweest, ten noorden van het Thüringer Wald.
Het NP Hainich staat op de Unesco werelderfgoedlijst in verband met de beukenbossen die er nog zijn. We hebben het Boomkruinenpad bezocht aan de oostelijke kant van het park. Een populaire en leuke attractie. Er is een groot informatiecentrum met een museum over het park. Vervolgens zijn we de boomtoppen gaan verkennen. Vanaf een platform, op 41 meter hoogte, op een toren kun je zelfs hoog over de bomen heen kijken.
Een bijzondere bewoner van de bossen in het NP Hainich is de wilde kat. Hij is bijna niet te onderscheiden van een huiskat. Maar de Europese wilde kat heeft echter nooit vlekken, enkel strepen. Het belangrijkste verschil tussen de Europese wilde kat en de huiskat is de staart, die bij de Europese wilde kat veel dikker is. Over de staart lopen drie tot vijf brede, zwarte ringen. De staartpunt is afgerond en zwart.
Aan de zuidrand van het park ligt Hütscheroda, het kattendorp. Hier is ook weer een informatiecentrum met een minimuseum. Na een flinke klim kom je bij de verblijven van de katten in gevangenschap. Dat zijn er momenteel 3, allemaal in een apart verblijf. Een gids vertelde het één en ander over de wilde kat en daarna was het etenstijd (we waren er op het juiste moment). De katten kregen muizen, kuikens en stukken vis. Er werd iets in een boom gelegd en de kat mag dan op zoek.

Vanuit het NP Hainich is niet ver naar het Thüringer Wald. We zijn vanuit het westen dwars door het woud gereden naar ongeveer het midden. Veel bossen en heuvels, mooie routes om te rijden. We hebben er ook nog de Trusetaler waterval bezocht. Deze heeft geen natuurlijke loop, maar is aangelegd. Vanuit midden Thüringer Wald zijn we via de snelweg weer naar het hotel gereden.

Maandag 8 juni zijn we via leuke dorpjes zuidwaarts gereden en aan de oostkant van het Thüringer Wald gebleven. Bij Saalfeld hebben we de Feengrotten bezocht. (Geen veen, maar vernoemd naar een fee uit een oude legende). Deze grotten bestaan eigenlijk uit een oude aluinmijn en zijn ongeveer 100 jaar geleden ontdekt. Het begint nu een druipsteengrot te worden, waar de stalagmieten en stalactieten sneller groeien dan in kalksteengrotten. Wij vonden het eerlijk gezegd een beetje tegenvallen. Misschien als we over 100 jaar nog eens terugkomen ziet het er aantrekkelijker uit :-)
De bedoeling was om na de grotten een bezoek te brengen aan het Schwarzatal en met een trein naar boven te rijden voor een mooi uitzicht. Het weer is echter verslechterd in plaats van verbeterd, één donkergrijs wolkendek en het begint te regenen. Dit stellen we even uit tot morgen. Via een andere binnendoorroute rijden we weer rustig naar het hotel.

Dinsdag 9 juni gaan we wel naar het Schwarzatal. Het ligt aan de oostkant van het Thüringer Wald en is een soort canyonachtig dal met steile rotshellingen. Na er een rondje door het gebied te hebben gereden hebben we de auto geparkeerd bij het station in Katzhütte. Hier is de begin-/eindhalte van de Schwarzatalbahn. Een korte treinroute van slechts 25 km, vertrek 1x per uur. Wij rijden tot halverwege de route, tot station Obstfelderschmiede. Hier ligt het dalstation van de Oberweissbacher Bergbahn, de steilste kabeltrein ter wereld. De lengte van de route is slechts 1388 meter, maar er wordt wel 323 meter gestegen, het stijgingspercentage ligt tussen 23.9% en 25%. Het is een rit van 18 minuten en onderweg heb je een prachtig uitzicht. Boven was helaas niet veel te beleven. Door de weinige toeristen is alles nog gesloten, het is hier echt nog laagseizoen bij veel attracties.
Na onze treinritjes zijn we Thüringer Wald nog doorgereden, vandaag van oost richting midden. En daarna via de snelweg weer terug naar het hotel.
Het is vandaag alweer de laatste dag in Thüringen, morgen rijden we door naar Leipzig.

Groetjes, Yv en Ro