Madeira

Hallo allemaal,

Ook dit jaar weer een verslag van onze vakantie. Ditmaal een eenmalig verslag van onze week op Madeira. Een Portugees, bergachtig eiland voor de kust van Marokko, ooit ontstaan door vulkanisme. Zandstrand is er niet, wel is het er heel groen. Het wordt ook wel het bloemeneiland genoemd.

Zondag 3 september zijn we om 2.00 uur weggereden naar Schiphol. Geparkeerd op P3, met de bus naar de luchthaven, koffer ingecheckt en heel vlot door de security. Onze vlucht zou om 6.25 uur vertrekken, maar helaas is dat 45 minuten later geworden. Na een goede vlucht en transfer kwamen we tegen 12.00 uur (plaatselijke tijd) aan bij het hotel/appartement in west-Funchal, in de hotelbuurt. Wij hebben deze week in een zeer ruim 2 kamer-appartement verbleven. Alleen jammer dat we op de begane grond zaten, waardoor we geen zeezicht maar zwembadzicht hadden.
Vanmiddag de koffer uitgepakt en boodschappen gedaan.

Maandag 4 september ons eerste ontbijtje op ons balkon gegeten. Heerlijk om buiten te kunnen ontbijten, het is een graad of 20. De hele week was het 's-ochtends zo'n 20 graden en liep de temperatuur snel op naar ongeveer 25 tot 27 graden.
Vanmorgen lekker van de zon genoten. Vanmiddag zijn we met de bus (het openbaar vervoer is hier heel goed) naar Funchal centrum gereden. Daar hebben we de kabelbaan naar het kleine bergdorpje Monte genomen. Uiteraard heb je onderweg een prachtig uitzicht op Funchal. De belangrijkste bezienswaardigheid is de Monte Palace Tropical Garden. Prachtige terrasvormige tuinen, waar je meteen je kuitspieren aan het werk zet. Je kunt hier makkelijk een paar uur rondwandelen, wij zijn hier bijna 3 uur geweest.
Daarna nog even naar de kerk van Monte gewandeld. Hier voor de deur is ook het vertrekpunt van de 'tobogan'. Dit zijn rieten sleetjes waarmee je 2 kilometer de steile straten afdaalt, met behulp van 2 mannen die remmen met hun schoeisel op het asfalt. Er rijden ook auto's in de steile straten, dus het is goed uitkijken. Wij zijn met de kabelbaan weer naar beneden gegaan, zodat we ook meteen weer in Funchal uitkwamen.

Dinsdag 5 september hebben we na het ontbijt de huurauto opgehaald. We hebben 3 dagen de beschikking over een Renault Captur. Vandaag staat het westelijk deel van het eiland op het programma. Via het kustplaatsje Câmara de Lobos hebben we langs de zuidkust gereden tot aan Ponta do Sol. Hier vandaan zijn we noordwaarts gereden, de bergen in tot zo'n 1500 meter hoogte. Hier bevindt zich een groot plateau, genaamd Paùl de Serra. De windmolens die hier staan doen het goed! Via een mooie bergroute zijn we afgedaald naar het noordwesten, naar de plaats Porto Moniz. Via een paar haarspeldbochten (met uitzicht) bereik je deze plaats. Porto Moniz staat bekend om zijn natuurlijke baden. Er is veel lavagesteente en de zee zorgt voor een constante aanvoer van water, waardoor er natuurlijke zwembaden ontstaan.
We volgen de ruige noordkust en komen aan bij São Vicente. Onderweg naar een grot komen we bij een druivengaard plukkers en wagens vol druiven tegen, het is oogsttijd.
Iets ten zuiden van São Vicente bezoeken we lavagrotten. Hier geen stalagmieten en stalactieten, maar gangen waar ooit gloeiend hete lava doorheen stroomde. Je loopt dus eigenlijk in de uiteinden van een vulkaan, heel bijzonder.
Vanuit het noordelijke São Vicente moeten we het eiland oversteken om weer in het zuiden uit te komen. De hoogste top kan vermeden worden door een tunnel, maar wij kiezen voor de Encumeadapas, op 1007 meter hoogte. Met uiteraard mooie uitzichten op de bergen.

De laatste jaren zijn er op Madeira diverse 'snelwegen' aangelegd, waar je tussen de 80 en 100 km/uur mag rijden. Op deze routes zijn heel veel tunnels. De andere optie is de wegen gebruiken zoals ze altijd geweest zijn, bergachtig en soms smal.

Woensdag 6 september bezoeken we het oostelijk deel van het eiland.
Eerst weer de bergen in. De Pico Ruivo (1862 meter) is de hoogste berg en Pico Arieiro (1818 meter) de derde berg van Madeira. We gaan eerst naar het uitkijkpunt op de Pico Arieiro. Met de auto kom je tot 1413 meter. Daar heb je een prachtig uitzicht op de omgeving. Het stormde wel deze dag, dus uitkijken dat je niet weggeblazen wordt ;-) Voor de echte bergwandelaars is er de mogelijkheid om hier vandaan naar de Pico Rivo te wandelen in 2 tot 3 uur. Wij nemen met de auto dezelfde route terug naar de hoofdweg. We rijden door naar Ribeiro Frio. Een plaatsje van niets, maar het is er wel extreem druk. De smalle bergweg is niet berekend op alle auto's en bussen. Er wordt langs de kant van de weg geparkeerd, waardoor er nog maar één baan beschikbaar is voor het dalende en stijgende verkeer. Dit was het lastigste stukje deze vakantie. Maar uiteindelijk hebben ook wij een plekje langs de kant weten te bemachtigen. Vanuit Ribeiro Frio zijn er diverse levada wandelingen te maken. Levada's zijn kanalen, waarmee veelal water uit het nattere noordelijk deel van eiland naar het drogere zuidelijk deel van eiland getransporteerd wordt. Het hele irrigratiesysteem beslaat in totaal zo'n 2000 kilometer. Langs veel levada's kun je wandelen. Sommige routes zijn redelijk vlak en goed begaanbaar, andere zijn voor de geoefende wandelaar en mensen zonder hoogtevrees.
Wij hebben de goed begaanbare en populaire wandeling naar Balcões gelopen. De route naar het uitkijkpunt 'Balkon' is breed, en bosrijk, zodat je niet snel overvallen wordt door hoogtevrees. Wij hebben er ongeveer 20 minuten over gelopen (en 20 minuten terug). Je wordt beloond met een prachtig uitzicht op de groene bergen, waaronder de hoogste berg, de Pico Rivo.
Door de bergen zijn we afgedaald naar het noorden van het eiland, waar het helaas grijs en wat regenachtig is. In Santana hebben we de kleurrijke driehoekige huisjes met rieten daken tot aan de grond bezocht. In het Portugees zijn dit de Casas de Colmo. Vroeger woonden hier hele gezinnen in.
We laten de regen achter ons als we naar de noordoostelijke punt van het eiland rijden, naar Ponta de São Lourenco. Het meest noordoostelijk deel van Madeira is een landtong met hoge kliffen, rotsen (roestrood/okergeel/zwartgroen), en het doet steppeachtig aan.
Via de badplaats Machico, met een kunstmatig aangelegd zandstrandje, rijden via de oostkust weer zuidwaarts. We stoppen nog bij Garajau, iets ten oosten van Funchal. Daar staat het beeld Cristo Rei. Een Christusbeeld op een klif, vanwaar je uitzicht hebt op Funchal. Het is een kleine replica van het Christusbeeld in Rio de Janeiro en Lissabon. Hiervandaan is het nog zo'n 20 minuten rijden naar ons appartement.

Donderdag 7 september zijn we niet heel ver weg geweest, maar hebben we nog wel even gebruik gemaakt van de auto. Eerst zijn we een klein stukje westwaarts gereden naar Cabo Girão, een paar kilometer ten westen van Câmara de Lobos. Cabo Girão is een uitkijkpunt op een 580 meter hoog klif. Het loopt loodrecht naar beneden. Onderaan de klif, in de diepte, zijn kleine terrassen waar gewassen verbouwd worden. Dit kun je ook goed zien vanaf het uitkijkpunt zelf, want er is namelijk een glazen vloer! Dus niet geschikt voor mensen met hoogtevrees! Oplossing voor dit probleem is recht vooruit blijven kijken tot je bij de rand bent en dan over de rand heen kijken. We hebben uiteindelijk allebei op het glazen plateau (skywalk) gestaan.
Na dit avontuur zijn we doorgereden naar een ander uitkijkpunt, Eira do Serrado. Dit is een uitkijkpunt landinwaarts, met uitzicht op de plaats Curral das Freiras. Dit betekent 'stal van de nonnen'. De plaats ligt geheel omsloten door bergen, in 1566 hebben de nonnen zich hier gevestigd. Het gebied is lange tijd alleen te voet bereikbaar geweest. Vanaf het hooggelegen uitkijkpunt is er een prachtig uitzicht op de plaats en de omringende bergen. We hebben er nog heerlijk een broodje gegeten, met een prachtig uitzicht.
Onderweg naar beneden hebben we nog een stop gemaakt bij winkelcentrum Shopping Madeira. Een winkelcentrum in het noordwesten van Funchal. Het is hooggelegen, waardoor er een mooi uitzicht is vanaf het terras van het winkelcentrum.
Hierna zijn we teruggereden richting hotel en hebben we de auto weer ingeleverd.
Hier vandaan zijn we naar de kust gelopen, naar het Lido. Hier kun je op de betonnen plateaus en rotsen zonnen en kun je zwemmen in de oceaan en zwembaden.

Vrijdag 8 september hebben we eerst weer even een uurtje van de zon genoten. Vervolgens opgefrist en met de bus naar Funchal. Vanmiddag gaan we de hoofdstad zelf in. We zijn begonnen met het CR7 museum. Een museum met alle gewonnen prijzen van voetballer Cristiano Ronaldo. Hij is op het eiland geboren. Ongelooflijk wat een prijzen hij gewonnen heeft, een hele zaal vol.
Via de boulevard langs het water zijn we naar de oostkant van Funchal gelopen. Daar ligt de Zona Velha, de oude wijk. In het smalle straatje Rua de Santa Maria zijn de deuren door plaatselijke kunstenaars beschilderd. Dat maakt het heel kleurrijk. En door de vele restaurantjes is het er ook erg levendig. Vlakbij deze straat bevindt zich de markthal, de Mercado dos Lavradores. Hier verkoopt men voornamelijk groente en fruit en in de hal erachter is de vismarkt. De hal zelf is erg mooi, met veel azulejo's (beschilderde tegels) op de muren.
Na het oversteken van een doorgaande weg kom je in het 'nieuwe' deel van Funchal. Via het mooie stadhuis en de kerk Igreja de São Pedro (met veel azulejo's) zijn we naar de Avenida Arriaga gelopen. Dit is de belangrijkste, autovrije, winkelstraat van Funchal. In deze straat bevindt zich ook Adegas de São Francisco / Blandy's Wine Lodge. Dit is één van de bekendste wijnhuizen van Madeira bekend van de Madeirawijn. Deze wijn wordt voor of na de maaltijd gedronken. Het is een zoete, sterke wijn, vergelijkbaar met port, dat op het vasteland wordt geproduceerd. We hebben in het wijnhuis een rondleiding gemaakt en achteraf een proeverij gehad van 2 wijnen. Een halfdroge wijn van 5 jaar oud en een halfzoete wijn van 10 jaar oud. Ze waren allebei heerlijk, maar onze voorkeur gaat uit naar de 10 jaar oude halfzoete Madeirawijn. Dit was een leuke afsluiting van ons rondje Funchal.

Zaterdag 9 september hebben we een rustig dagje. Vanmorgen nog even lekker van de zon genoten. Tegen de middag naar het winkelcentrum Forum Madeira gelopen, op iets minder dan een kilometer van het hotel. Daar even een broodje gegeten en wat rondgewandeld. Het is een 'open' winkelcentrum, zoals je wel meer ziet in warme landen. Je loopt dus niet in een afgesloten ruimte, maar in de buitenlucht. Op het dak van het winkelcentrum is een tuin aangelegd, waar je even in het groen kunt genieten van het uitzicht. Er was ook een valkenier. Hij legde uit dat hij ingehuurd wordt door hotels, restaurants en het winkelcentrum. Met de valk die hij bij zicht heeft worden de duiven verjaagd. Een eenvoudige manier dus om duiven te verjagen. En mooi om zo'n vogel van dichtbij te zien.
Vanavond als afsluiter van de vakantie nog een heerlijke espetada gegeten.

Zondag 10 september ons laatste ontbijtje op het terras gegeten. Daarna rustig aan de koffer ingepakt. Uitgecheckt en koffer bij het hotel gelaten. We hebben nog wat gelopen en daarna nog een heerlijke lunch (lasagne) met zeezicht. Voor in het vliegtuig hebben we nog een pastel de nata (Portugees gebakje van bladerdeeg met room) gekocht, en toen weer terug naar het hotel. We werden uiteindelijk om 15.00 uur opgehaald en naar de luchthaven gebracht. Daar bleek dat we 1,5 uur vertraging hadden, heel jammer. Dus we hebben nog een beetje gezeten en gehangen voor we weer naar huis vertrokken. We kwamen in herfstweer thuis. Regen en wind, we hadden beter nog even op Madeira kunnen blijven ;-)
We waren om 2.00 uur thuis. Dus meteen bedje in en lekker slapen....

Lokale specialiteiten van Madeira, Portugal:
- Madeirawijn, lijkt veel op port. Het productieproces is ook hetzelfde. Het wordt dan ook voor of na de maaktijd gedronken.
- Poncha. Een mix van suikerrietdestillaat, citroensap en honing. Een zoet, alcoholisch drankje.
- Espetada. Spiezen met gekruid rundvlees (knoflook, zout, laurierblaadjes). Het vlees wordt gegrild. Origineel horen de stukken vlees aan een lauriertak te worden geregen.
- Bolo de caco. Een rond brood, zo'n 3 cm hoog. Het wordt meestal met knoflookboter gegeten. In restaurants staat het als knoflookbrood op de kaart. Heerlijk warm, met verse knoflook.
- Bolo de mel. Honingkoek. Een donkerbruine, stevige, ronde koek/cake. Wordt ook verkocht in souvenirwinkels en supermarkten, in plastic verpakt en lang houdbaar.

Tot volgend jaar. Groetjes, Ronald en Yvonne