Van Yakima naar Coos Bay

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer met onze update.
Dinsdag hebben we een andere route genomen dan in eerste instantie stond gepland. De weg langs de oostkant van het Mount St. Helens National Monument was helaas nog niet geopend. Daarom zijn we vanuit Yakima zuidwaarts vertrokken. Het eerste gedeelte hebben we vandaag een weids uitzicht vanuit de auto. We zien veel weilanden, terwijl we tot nu toe heel veel bos hebben gezien.
We zijn naar de grens met de staat Oregon gereden. De rivier Columbia vormt de natuurlijke grens. Een groot gedeelte van de route langs het water is opgenomen in de Columbia River Gorge National Scenic Area. De route is zeer de moeite waard. We zien de canyon (zoals vorig jaar bij de Grand Canyon) en talloze watervallen. Bij de grootste waterval is een centrum met onder andere een winkel, snackbar en visitor center aanwezig. De commerciële kant van Amerika komt hier weer naar voren.

Woensdag hebben we de ‘Evergreen’ staat Washington achter ons gelaten. Groen is Washington zeer zeker, bijna nog groener dan Finland en Zweden.
We zijn nu dus in Oregon (‘Beaver State’) en begonnen aan onze route langs de kust. Dat regels in Amerika per staat verschillen bleek al snel. Toen we stopten bij een tankstation kwam er meteen een vrouw naar buiten. We vroegen ons al af of hier niet mochten staan ofzo. Bleek het zo te zijn dat je Oregon niet zelf mag tanken! Dat moet een pompbediende doen staat in de wet. Wat ook anders is in Oregon is dat de prijzen inclusief btw staan aangegeven, zoals in Nederland dus. In Washington moet je bij aankopen in winkels, restaurants, hotels, enz nog btw optellen. Dit is echter niet altijd hetzelfde. Er is een belasting per staat, en daarnaast een lokale belasting die per dorp of stad verschilt. Ook maakt het nog uit wat voor produkt je koopt (hoog en laag tarief). Als je ergens bij een café of bijv. fastfood zaak gaat zitten om het gekochte te eten betaal je meer belasting dan wanneer je het meeneemt. Is het nog te volgen? Het komt er dus eigenlijk op neer dat je in Washington niet van voren weet wat je precies moet betalen.
Onze eerste toeristische stop vandaag was in Astoria, bij de Astoria column. Deze pilaar ligt hoog op een heuvel iets buiten het centrum. Hij is helemaal beschilderd en staat vol met teksten. Het uitzicht vanaf deze heuvel is ook mooi. Er is bijna 360 graden zicht. Je ziet hier de staat Washington, diverse bruggen, de Columbia River en het binnenland van Oregon.
Geluncht hebben we met Europese pannenkoeken/crêpes bij Pig ’n Pancakes in Seaside. Ze smaakten prima. Ze verkopen hier overigens meer burgers en omeletten dan pannenkoeken.
Seaside is de grootste badplaats van deze regio en gezellig druk. Er is een bijna 5 km lange boulevard en een leuk centrum. Op het strand waren er ondanks het niet zo zonnige weer toch aardig wat mensen.
Iets ten noorden van Cannon Beach ligt het Ecola State Park. Een natuurpark met mooie uitzichten op diverse stranden, wandelpaden naar de stranden, door bossen en langs de kust en er zijn diverse picknickplaatsen. Vanaf één van de uitkijkpunten is ook Haystack Rock te zien. Dit is een grote rots in de zee, pal voor de kust van de plaats Cannon Beach. In deze badplaats hebben we ook de nacht doorgebracht.

Donderdagochtend bij het naar buiten kijken blijkt het nog steeds bewolkt te zijn. Gisterrmiddag werd de lucht steeds grijzer, wat wel erg jammer is voor een bezoek aan de kust.
Onze eerste stop vandaag is in het centrum van Cannon Beach, om bij de bakker ontbijt en broodjes voor de lunch te kopen. Bij ons hotel werd geen ontbijt geserveerd en het restaurant naast het hotel (met ontbijtgerechten op de kaart) gaat pas om 11.00 uur open!
Bij de plaats Tillamook hebben ze een groot boerenbedrijf waar bonte koeien rondlopen. Van de melk worden onder meer kaas, ijs en yoghurt gemaakt. Het heet Tillamook Cheese Factory. Je kunt hier (van achter glas) in de fabriek kijken. Jazeker, een kaasfabriek. De koeienmelk wordt met iets gemengd en tot een dikke massa ‘geroerd’, waarna er door machines grote vierkante blokken kaas worden gevormd. Deze blokken worden in plastic vacuüm verpakt en daarna begint pas het rijpingsproces, dus in het plastic. In de fabriek was goed te zien hoe de rijpe kaas uit een doos en daarna uit het plastic op de lopende band werd gelegd. Vervolgens werden de grote blokken kaas machinaal in kleinere rechthoekige blokken gesneden en verpakt voor consumptie. Deze (cheddar)kaas is overigens ruim een halfjaar houdbaar in verpakking!
Voordat wij het bedrijf verlieten hebben we uiteraard nog wel allebei een lekker ijsje gegeten. Er is keuze uit slechts 38 smaken ;-)
We hebben onze reis vervolgd via de Three Capes Scenic Route. Een mooie kustroute langs 3 kapen. Bij de derde kaap brak eindelijk de zon door (tot het eind van de middag) en hebben we op het strand een boterham gegeten.

Vrijdag een korte route van zo’n 175 km, maar veel te zien onderweg. Vlakbij ons overnachtingshotel in Newport is een uitkijkpunt bij een vuurtoren. Je ziet hier diverse grote rotsen met honderden vogels. Ook het strand van Newport is bij helder weer goed zichtbaar. Met wat geluk zou je ook grijze walvissen kunnen spotten, maar die lieten zich nu niet zien. Dan maar op naar andere oceaanbewoners. Nabij Florence zijn de Sea Lion Caves te vinden. Met een lift ga je 65 meter naar beneden, naar de in verbinding met zee staande grotten waar zeeleeuwen leven. Het valt nog niet mee om met een ruige zee fatsoenlijk op een rots te klimmen. Toch blijven ze volhouden, erg leuk om te zien.
Ongeveer 50 km kustlijn van Oregon bestaat uit zandduinen met bossen. Dat lijkt heel normaal aangezien er in Nederland ook duinen zijn. Maar hier aan de Noordwestkust van Amerika is dat anders. Alleen in dit gebied zijn duinen te vinden, en flinke hoge ook. Het is alleen jammer dat zo’n natuurgebied dan weer gebruikt wordt om met speciale auto’s dwars door heen te crossen.
Verder hebben we vandaag een aantal State Parks bezocht. In dit gedeelte van Oregon kom je bijna iedere 5 km wel een park tegen, keuze genoeg dus. Bij veel parken gaat het om de ruige kust, de bossen en de uitzichten. We zijn onder andere bij een park geweest waar de Darlingtonia groeit. Een vleesetende plant die veel in horrorfilms wordt gebruikt.

Nou, dat was wel weer genoeg leesvoer voor deze keer. Tot snel.
Groetjes,
Yv en Ro