Na regen komt zonneschijn!

Daar zijn we weer, met een lang verslag deze keer.
Het vorige verslag zijn we geëindigd met regen, deze beginnen we ermee.

Donderdag 6 september zijn we opgestaan met regenachtig weer. Echt zo'n saaie, kille, druilerige dag. Op het moment dat we zijn vertrokken naar Split werd het droog, maar we hebben onderweg niet veel zon gehad. Om te reizen was het ideaal weer. We hebben gekozen voor de langzame route, via weg 1. Dit is een provinciale weg en loopt door het binnenland. We zijn door kleine dorpjes gekomen en door de bergen. Een mooie route.
De snelle route is overigens iets langer en zuidelijker, maar heeft een groot deel tolweg. En de charme van reizen is nu juist om ook iets van het land te zien, vinden wij.
Vanuit de bergen zagen we Split opdoemen. Intussen is het flink gaan regenen. Van verre ziet het er met die donkere luchten uit als een vieze havenstad. Dit valt echter heel erg mee.
Naarmate de avond vorderde verdwenen ook de wolken en werd het steeds aangenamer buiten.

Bij het opstaan op vrijdag 7 september was de lucht strakblauw en dat is sindsdien niet meer veranderd. De temperatuur is intussen ook opgelopen naar een tropische 30º. Echt zomervakantieweer dus. Twee dagen Split voor de boeg. Vrijdag eerst het oude deel van de stad verkend.
We zijn begonnen bij het Diocletianus-paleis. Het heeft een omvang van 125 x 180 meter en is door keizer Diocletianus gebouwd tussen 295 en 305 na Christus. De buitenmuren met poorten staan nog overeind, net als een aantal delen binnen de muren. Verder is het een gekrioel van smalle straatjes en trappen, net een doolhof.
Aansluitend aan het paleis ligt nog een oud gedeelte van Split, ook hier veel smalle straatjes om doorheen te slenteren. In dit gedeelte zitten iets meer winkeltjes dan in het paleisgedeelte. Wel zijn er overal terrasjes om iets te drinken en restaurantjes (90% verkoopt pizza's).
Het gehele oude centrum van Split staat op de Unesco werelderfgoedlijst.

Na de drukke straatjes even tijd voor wat groen. De westpunt van Split wordt in beslag genomen door een heuvel met groot bospark, Marjan. Misschien niet zo handig op het heetst van de dag, maar toch gedaan; de klim naar boven. Heel wat trappen en steile straatjes verder wordt je wel beloond met een prachtig uitzicht op de stad, boulevard en haven. We zijn uiteindelijk op een punt van 125 meter hoogte uitgekomen. Boven op de heuvel was het in het bosrijke park heerlijk uit te houden in de schaduw.

Voor het oude gedeelte van de stad ligt een autovrije boulevard met bars, ijscafés en een restaurant. Verder kun je hier heerlijk slenteren, wat lekkers kopen bij een van de kraampjes, op bankjes zitten onder de palmbomen en genieten van het uitzicht. Het uitzicht is altijd prima; de boulevard (lekker mensen kijken) of de haven met ferryboten, cruiseschepen en in de verte de jachthaven en de zee. Het is hier dan ook altijd druk en gezellig, vooral 's avonds als de zon onder gaat en de temperatuur wat aangenamer wordt.

Zaterdag 8 september gaan we Split even verlaten. We gaan naar Salona, een Romeinse ruïnestad 5 km ten noorden van Split. Het is ooit een grote stad van 60.000 inwoners geweest met amfitheaters, badhuizen, tempels en een forum. Helaas zijn er nu alleen nog opgravingen van over, na de verwoestingen in 614 door de Avaren en Slaven. Een groot deel van de inwoners is gevlucht naar het Diocletianus-paleis in Split. En daar zijn we al geweest. Kortom, de cirkel is weer rond.

In de middag hebben we twee winkelcentra bezocht. Lekker koel binnen, dus even bijkomen van de zon. Bovendien is winkelen op zijn tijd ook geen vervelende bezigheid.

's Avonds weer heerlijk gegeten in de oude binnenstad en vervolgens op een terrasje gezeten aan de boulevard.
In Split is er in de zomer een festival genaamd Concerts on the Promenade. Ieder weekend is er op de boulevard om 21.00 uur een optreden. Vandaag is dat de band Bad Mushrooms, zij spelen rockmuziek uit de jaren ´70. De hele zomer lang komen alle stijlen muziek langs. Een heel leuk idee, en het brengt nog meer mensen naar de boulevard.

Tot de volgende keer, dan vanuit Tribunj, Yv en Ro.

PS Om op de vraag terug te komen wie er in de sarcofaag lag in de kathedraal van Zagreb, dat is kardinaal Alojzije Stepinac. Hij wordt echt aanbeden door de mensen hier. Men knielt voor de sarcofaag, slaat een kruisje, raakt het aan wordt daarna zelfs gekust.