Beren, beren (ook op de weg)!

Dinsdag 11 juni vertrekken we uit Jasper (staat Alberta) en gaan we richting het westen, naar de staat British Columbia. Dat betekent dat de klok een uur achteruit gaat en het tijdsverschil met Nederland nu 9 uur is.
Zo’n 20 minuten na vertrek uit Jasper zien we 2 zwarte beren. Ze lopen zo’n 50 meter uit elkaar. Eén van de beren besluit zelfs de weg over te steken. Met gevaar voor eigen leven, maar hij is veilig aan de overkant gekomen. Sinds we zaterdag aan onze rondreis zijn begonnen hebben we iedere dag minimaal één zwarte beer gezien! Geen gebrek aan wildlife dus hier in Canada.
Net voor we de ‘grens’ over gaan naar British Columbia zien we weer een file van toeristen staan. Wat blijkt: een grizzlybeer in de struiken! Onze eerste grizzlybeer deze vakantie. Grizzlyberen zijn een stuk groter dan zwarte beren. Deze grizzly had het naar zijn zin in de struiken, maakte een paar rek- en strekoefeningen en hij begon de jeuk weg te krabben met zijn achterpoot. Absoluut een toppertje deze dag.
Eenmaal in British Columbia hebben we eerst een stop gemaakt bij het informatiecentrum. Daar hebben we wat folders meegenomen van de plaatsen waar we nog naar toe gaan. Ook hebben we genoten van het uitzicht. Het centrum ligt namelijk in het Mount Robson Park. Dat is de hoogste berg van de Canadese Rocky Mountains, zo’n 3954 meter. Vanaf het informatiecentrum heb je een prachtig uitzicht op deze berg. En aangezien we vandaag onze eerste dag met een strakblauwe lucht hebben ziet alles er ook nog eens veel mooier uit.
Halverwege de middag zijn we in Clearwater aangekomen. Dat is een dorp waar vandaan je het Wells Gray Provincial Park kunt bezoeken. Bij het informatiecentrum van het park hebben we een plattegrond gehaald en vervolgens nog even naar de supermarkt om wat te drinken in te slaan. Dan kunnen we het park in. Het is vanaf Clearwater zeker 30 km voor het park echt begint. Er zijn diverse interessante watervallen te zien, waarvan wij de bekendste gaan bezoeken (net als de meeste andere toeristen). Als we een paar kilometer in het park zijn is het weer zover, een zwarte beer langs de kant van de weg, beer nummer 4 vandaag!
Als eerste zijn we naar de Helmcken Falls geweest, de meest ver weg gelegen waterval. Deze stort zich zo’n 141 meter naar beneden en wordt bestempeld als één van de mooiste watervallen van Canada. Het moet gezegd; indrukwekkend was het zeker. Op de weg terug zijn we gestopt bij de Dawson Falls, deze is niet zo hoog, maar de wandeling van 10 minuten er naar toe is spannend genoeg voor ons. Als we maar geen beer tegenkomen tijdens het lopen… Gelukkig, niets gezien tijdens de wandeling. Nog geen 2 kilometer verder zien we dezelfde zwarte beer die we op heenweg al hadden gezien, hij liep nu aan de andere kant van de weg. Niet lang trouwens, want hij stak over terwijl we daar stilstonden.
Iets buiten het park, in het bos, slapen we in een Bed & Breakfast van Duitse eigenaren, de familie Ott! (ja, alleen de e ontbreekt nog ) Na ons avondeten een paar kilometer verderop zagen we op de terugweg een vos lopen. Kunnen we dus ook afstrepen van de lijst. (En terwijl ik dit nu zit te typen staat er ineens een hert voor ons raam!)

Woensdag 12 juni hebben we heerlijk ontbeten bij onze Bed & Breakfast. Bij het uitchecken nog even met de eigenaren staan praten, dat is toch het leuke van een B&B. Veel persoonlijker dan een hotel.
We hebben nog één waterval bekeken bij het Wells Gray Provincial Park, uiteraard weer met een hoop geluid. Wat een kracht zit er in die watervallen…
Nog even tanken in Clearwater en dan kan de autotocht naar Quesnel beginnen. Er staat verder niets meer op het progamma vandaag, dus lekker genieten van het uitzicht. Onderweg zijn we bij een Safeway gestopt (grote supermarkt) en hebben daar verse broodjes gekocht voor de lunch. Een netje Babybel-kaasjes, een banaan en wat te drinken erbij en de lunch is weer compleet. Bij 108 Mile House (een plaatsje aan de Goudkoorts-route) hebben we bij een picknicktafel heerlijk onze lunch genuttigd. De locatie was prima; een parkeerplaats bij oude (nagebouwde) huizen uit de tijd van de goudkoorts en aan een meer.
We zijn vandaag op tijd in Quesnel aangekomen, rond 16.00 uur. Dus nog even tijd om te winkelen in de Wall-Mart voor we naar het hotel doorrijden. Daar aangekomen een wasje gedaan, er is een wasmachine en droger aanwezig in het hotel. Er hoeven minder munten in dan bij de receptie staat aangegeven. Dus in plaats van $ 5 hebben we nu voor $ 1,75 gewassen (met wasmiddel) en gedroogd. Ideaal.

Donderdag 12 juni gaan we naar Barkerville. Een dorpje ver in de bossen op ruim een uur rijden van Quesnel (en dezelfde weg terug). Barkerville is een soort openluchtmuseum uit de tijd van de goudkoorts. Het zijn twee onverharde straten vol met oude huizen, winkels, werkplaatsen en minimusea. Al het personeel loopt in de oude klederdracht, je kunt per paardenkoets het dorp rond en je kunt goudzoeken. Dat laatste hebben we gedaan. Tenminste, Yvonne is met een schaal zand en stenen aan de gang gegaan en Ronald heeft de foto’s/film gemaakt. Met uiteraard wat hulp zijn er na het ‘wassen’ van het zand 5 flinters goud achtergebleven in de schaal. Die gaan mee naar huis! Verwacht niet te veel van het goudzoeken hoor, de waarde van deze 5 flinters is waarschijnlijk zo’n $ 3. Dus als je je vakantie hier wilt terugverdienen zul je een ander baantje moeten gaan zoeken 
Op de weg van en naar Barkerville hebben we vandaag twee herten en een zwarte beer gezien. Dus alleen gisteren hebben we het zonder beer moeten doen. Wie weet wat we morgen weer tegenkomen…
We slapen vandaag in Prince George, zo’n 130 km ten noorden van Quesnel (waar we gisteren sliepen). Veel noordelijker komen we niet, we gaan vanaf morgen naar het westen.
Het weer vandaag was weer lekker wisselvallig: zon, lichte regen, heftige buien en zelfs hagel. En dat alles bij een temperatuur variërend van 8 tot 17 graden Celsius.

Tot de volgende keer! Yv en Ro

PS De foto's bij het vorige verslag zijn inmiddels toegevoegd.